Donald Trump en de dollar: een onoplosbare vergelijking

Als Donald Trump tot president wordt gekozen, is het zeer waarschijnlijk dat hij een financiële chemie zal toepassen die zal eindigen in een explosie van inflatie.

Ten eerste is het waarschijnlijk dat de Amerikaanse Centrale Bank, de Federal Reserve, een groot deel van haar onafhankelijkheid zal verliezen en gedwongen zal worden om Amerikaanse schulden op te kopen, waarvan de groei exponentieel is, tegen een zeer lage rente. Dit zal resulteren in een geldaanbod dat tot inflatiedruk zal leiden. Deze toename van de staatsschuld zal worden versterkt door de belastingverlagingen die door Donald Trump zijn beloofd, die op zichzelf al inflatoir zijn.

Daarnaast zijn lage rentetarieven noodzakelijk om de Amerikaanse export te stimuleren door de dollar te verzwakken, iets wat Donald Trump gedurende zijn eerste ambtstermijn voortdurend heeft geëist. Deze stimulering van de export zal gepaard gaan met een verhoging van de invoerrechten, wat ook inflatoir is, tenminste voor niet-vervangbare ingevoerde goederen.

We staan dus voor rentetarieven die de Verenigde Staten laag willen houden met de hulp van de Federal Reserve, terwijl inflatie hun verhoging vereist om deze te bestrijden en om de houders van Amerikaanse schulden te beschermen tegen het verlies van koopkracht dat gepaard gaat met monetaire erosie. Hier zien we de tegenstrijdigheid: hoe kunnen we de rentetarieven laag houden terwijl inflatie hen verhoogt? Hier ligt de onoplosbare vergelijking.

Dus, in alle logica, zullen de Amerikaanse rentetarieven uiteindelijk stijgen als gevolg van deze waarschijnlijke inflatie en het kredietrisico dat gepaard gaat met de toename van de Amerikaanse schuld. Natuurlijk zullen de Verenigde Staten een paar jaar respijt hebben. Maar daarna? Over 3 jaar, 5 jaar, hoe zal de situatie zijn, wetende dat de dollar alleen een dominante valuta kan zijn als hij overvloedig is, dus devaluerend?

Mijn intuïtie is dat er iets zal gebeuren, vooral omdat de suprematie van de dollar altijd is gegarandeerd door het vermogen van de Verenigde Staten om wereldwijd militair in te grijpen en dat er nu buitenlandse supermachten opkomen. En dat ‘iets’ is waarschijnlijk, na vele schokken, de ineenstorting van een dollar die doordrenkt is van inflatie en gepaard gaat met een groeiende risicopremie. En dit zou een schok kunnen zijn die vergelijkbaar is met het einde van de Bretton Woods-akkoorden in 1971, waarvan de herinnering mij achtervolgt.

En het kan misschien een selectieve wanbetaling zijn (?) afhankelijk van de houders van de Amerikaanse staatsschuld.

Maar uiteindelijk zijn valuta’s zoals goden. Ze leven slechts zolang ze aanhangers geruststellen. En een god verdrijft uiteindelijk de andere. Net zoals Adam en Eva uit het paradijs werden verdreven.

In het belang van zijn optimale verspreiding bieden wij u een automatische vertaling van dit artikel met behulp van kunstmatige intelligentie.​

De Stichting is niet verantwoordelijk voor de kwaliteit en de nauwkeurigheid van deze machinevertaling.

Dit artikel is oorspronkelijk in het Frans geschreven, dus het is de franse versie waarnaar in alle gevallen moet worden verwezen.

Franse versie