Het nettovermogen is een essentieel element om de financiële soliditeit van een onderneming te meten. Het vormt een belangrijke indicator voor investeerders, schuldeisers en aandeelhouders. Een significante daling van dit vermogen leidt tot wettelijke verplichtingen voor de bestuurders, waaronder het starten van een waarschuwingsprocedure voorzien in het Wetboek van vennootschappen en verenigingen. Inactiviteit kan zware gevolgen hebben voor het bedrijf en haar bestuurders.
Het nettovermogen is een cruciale financiële maatstaf die de totale waarde van de activa van een onderneming vertegenwoordigt na aftrek van haar passiva. Het is dus het verschil tussen wat het bedrijf bezit (activa) en wat het verschuldigd is (passiva).
Meer specifiek kunnen de activa elementen omvatten zoals liquide middelen, vorderingen, voorraden, materiële vaste activa (zoals gebouwen en uitrusting) en immateriële vaste activa (zoals patenten en merken). De passiva omvatten op hun beurt de korte en lange termijn schulden, crediteuren, bankleningen en andere financiële verplichtingen.
Het nettovermogen wordt vaak beschouwd als een sleutelindicator van de financiële situatie van een onderneming, omdat het de beschikbare restwaarde weerspiegelt nadat alle schulden zijn betaald.
Het speelt een centrale rol bij de beoordeling van de solvabiliteit en liquiditeit van een onderneming. Een onderneming met een hoog nettovermogen wordt over het algemeen beschouwd als financieel gezond, omdat zij over voldoende middelen beschikt om haar schulden en verplichtingen te dekken.
Het kan ook de leencapaciteit van de onderneming beïnvloeden, omdat kredietverstrekkers en investeerders eerder geneigd zijn om financiering te verlenen aan een onderneming met een solide nettovermogen.
Het nettovermogen is een sleutelindicator voor aandeelhouders omdat het de restwaarde vertegenwoordigt die hen zou toekomen bij liquidatie van de onderneming. Een positief en groeiend nettovermogen is vaak een teken van een gezonde financiële beheersing en van potentieel voor toekomstige groei.
Het nettovermogen van een vennootschap kan helaas ook dalen. Indien deze daling te groot is, zal het misschien nodig zijn om een waarschuwingsprocedure in te schakelen.
In België is de waarschuwingsprocedure bij daling van het nettovermogen gereglementeerd door specifieke wettelijke verplichtingen, met name die welke zijn voorzien in het Wetboek van vennootschappen en verenigingen (WVV).
Dit wettelijke kader verplicht de bestuurders en commissarissen (of bedrijfsrevisoren) om het nettovermogen van de onderneming nauwlettend te volgen en een waarschuwingsprocedure in te leiden indien dit significant daalt. Deze verplichting beoogt de belangen van de schuldeisers, aandeelhouders en andere stakeholders te beschermen door een snelle interventie mogelijk te maken om de financiële situatie van de onderneming te redresseren.
De raad van bestuur speelt een cruciale rol in dit proces. Hij is immers verantwoordelijk voor het opsporen van voortekenen van financiële moeilijkheden en voor het uitvoeren van de nodige maatregelen om een ernstigere verslechtering van de situatie te voorkomen.
In deze taak kan hij worden bijgestaan door commissarissen (of bedrijfsrevisoren). Deze commissarissen zijn onafhankelijke professionals die belast zijn met het controleren en certificeren van de jaarrekeningen van ondernemingen. Ze worden benoemd door de algemene vergadering van aandeelhouders en moeten voldoen aan strenge criteria van onafhankelijkheid en competentie.
De waarschuwingsprocedure bij daling van het nettovermogen verloopt doorgaans in verschillende stappen: de identificatie van de kritische drempel, de kennisgeving aan de betrokken partijen en, indien nodig, het opstellen van een herstelplan.
In België vormt een vermindering van het nettovermogen tot onder de helft van het maatschappelijk kapitaal een kritische drempel die de waarschuwingsprocedure inleidt.
In geval van daling zijn de bestuurders verplicht om de betrokken stakeholders, inclusief aandeelhouders, schuldeisers en werknemers, hiervan op de hoogte te stellen.
De raad van bestuur moet een actieplan of een herstelplan opstellen dat kostenbesparingen, heronderhandeling van schulden, het zoeken naar nieuwe investeringen of strategische partnerschappen kan omvatten.
Inactiviteit kan ernstige gevolgen hebben voor de onderneming. Een voortdurende daling van het nettovermogen kan immers leiden tot insolvabiliteit en uiteindelijk tot het faillissement van de onderneming.
Bovendien kunnen de bestuurders wettelijk aansprakelijk worden gesteld voor het niet nemen van de nodige maatregelen om de belangen van de schuldeisers en aandeelhouders te beschermen.
De sancties lopen uiteen van een eenvoudige boete (schending van wettelijke verplichtingen) tot gevangenisstraffen (fraudeuze bedrijfsvoering of faillissement) en schadevergoedingen (benadeelde partijen door wanbeleid).
In geval van een civiele of strafrechtelijke procedure kunnen de bestuurders voor een bepaalde periode verboden worden om een onderneming te leiden in geval van wanbeleid of frauduleus faillissement.
Ons kantoor biedt begeleiding en de opstelling van specifieke rapporten in het kader van speciale mandaten zoals fusie, acquisitie, liquidatie, waardering of juridische transformatie van uw onderneming. Om verrassingen te vermijden, denk eraan om goed begeleid te worden.