Waarom de forfaitaire VAA’s absoluut niet mogen worden afgeschaft!

De forfaitaire VAA’s (voordelen van alle aard) zijn momenteel onderwerp van discussie binnen de regering. Ze zouden in een budgettaire reddingsoperatie simpelweg kunnen worden afgeschaft, iets waar fiscalisten zich zorgen over maken. Kritische stemmen associëren deze bezorgdheid met de wens van fiscalisten om de belastingen te verlagen, maar in werkelijkheid ligt de motivatie elders. Een verklaring!

Wat is een forfaitaire VAA?

Een voordeel van alle aard (VAA) is een voordeel in de vorm van goederen of diensten dat door de werkgever wordt verstrekt aan een werknemer of bedrijfsleider, naast het salaris. Dit kan privégebruik van een bedrijfswagen, een dienstwoning of elektronische apparatuur zoals een telefoon of laptop omvatten. De VAA is dus een vorm van in natura beloning die moet worden gewaardeerd en belast.

De forfaitaire methode maakt het mogelijk om dit voordeel op een gestandaardiseerde basis te waarderen, met behulp van vooraf vastgestelde tarieven door de fiscus. In plaats van het voordeel nauwkeurig te berekenen op basis van het werkelijke gebruik, vereenvoudigt de forfaitaire regeling de procedure door een vast bedrag of een percentage van de waarde van het voordeel toe te kennen. Dit voordeel is meestal gunstig.

Waarom kiezen voor een forfaitaire VAA?

Het belangrijkste voordeel van de forfaitaire VAA is de eenvoud in administratief beheer. In tegenstelling tot een geval-per-geval beoordeling, die ingewikkeld en tijdrovend kan zijn, past de forfaitaire methode duidelijke en precieze regels toe om de belastbare waarde van het voordeel te bepalen.

Bijvoorbeeld, voor een bedrijfswagen wordt de VAA berekend op basis van een percentage van de cataloguswaarde van het voertuig en de CO2-uitstoot. Deze aanpak vereenvoudigt het werk voor bedrijven, die niet maandelijks het werkelijke gebruik van het voertuig voor privédoeleinden hoeven te berekenen, maar kunnen vertrouwen op een vooraf bepaald bedrag.

De forfaitaire berekening maakt de VAA’s ook voorspelbaarder voor werkgevers en werknemers. Ze weten van tevoren welke bedragen belast worden, wat zowel voor het bedrijf als voor de begunstigde een betere budgettering mogelijk maakt. Dit voorkomt onaangename verrassingen bij fiscale controles, waarbij een beoordeling op basis van werkelijke kosten kan leiden tot aanzienlijke en soms complexe herzieningen.

Een ander belangrijk voordeel van de forfaitaire VAA is de vermindering van geschillen met de fiscus. De tarieven zijn vooraf vastgesteld en uniform, waardoor de interpretatie eenvoudiger is en er minder ruimte is voor fouten of misverstanden. De belastingdienst is vertrouwd met deze tarieven, wat de naleving vergemakkelijkt en het risico op sancties of kostbare herzieningen voor het bedrijf vermindert.

Tot slot vereist het beheer van voordelen van alle aard via een reële berekening vaak het verzamelen en analyseren van talrijke documenten en informatie (facturen, verbruiksrapporten, zakelijke versus privéritten, enz.). Met de forfaitaire VAA wordt deze tijdrovende taak vermeden, wat tijd bespaart voor de boekhoud- en administratieve teams.

De VAA’s zijn in lijn met de OESO-conformiteitspiramide

De fiscale conformiteitspiramide van de OESO organiseert maatregelen tegen fiscale fraude in vier niveaus.

1. Op het eerste niveau beveelt de OESO aan om belastingbetalers te onderwijzen en te ondersteunen met eenvoudige en begrijpelijke regels. De forfaitaire VAA’s passen perfect in dit kader door vooraf bepaalde en gestandaardiseerde tarieven aan te bieden, zoals voor bedrijfswagens, waarbij de berekening is gebaseerd op de cataloguswaarde en CO2-uitstoot. Deze aanpak vermindert de administratieve complexiteit en voorkomt onbedoelde fouten bij aangiftes.
2. Het tweede niveau van de piramide legt de nadruk op prikkels en vereenvoudigingen om naleving te bevorderen. De forfaitaire VAA’s vervullen deze rol door het eenvoudig en voorspelbaar maken van de aangifte van voordelen voor bedrijven. Ze verkleinen ook de kans op onderwaardering of manipulatie van het voordeel, omdat de bedragen van tevoren worden bepaald, zonder dat het nodig is het werkelijke gebruik van het voordeel in natura bij te houden.
3. Op het derde niveau, dat betrekking heeft op controles en verificaties, maken de forfaitaire VAA’s snelle en efficiënte controles door de belastingdienst mogelijk. Omdat de tarieven al vastliggen, is het niet nodig om elk persoonlijk of zakelijk gebruik in detail te analyseren, wat het risico op geschillen vermindert en meer tijd vrijmaakt om zich te concentreren op complexere fraudezaken.
4. Ten slotte wordt het vierde niveau, dat voorziet in sancties voor fraudeurs, versterkt door de eenvoud en transparantie van de forfaitaire VAA’s. Het gebrek aan flexibiliteit in de berekening maakt fraude moeilijker en pogingen tot manipulatie zijn gemakkelijker op te sporen, wat gerichte sancties mogelijk maakt.

Terug naar de basis

De forfaitaire VAA werd geleidelijk in de wetgeving geïntroduceerd op verzoek van de fiscus, die geschillen wilde verminderen en een duidelijk wettelijk kader wilde creëren. Om het aantrekkelijk te maken, werd het gunstig berekend. Het voordeel was gedeeld, aangezien de duidelijkheid ervoor zorgde dat de schatkist eenvoudiger zijn inkomsten kon innen en de verschuldigde belasting beter werd gerespecteerd dankzij de eenvoud en toegankelijkheid ervan.

Sindsdien wisselen de ministers elkaar af en verandert de administratie onder hun impuls. Er wordt van hen gevraagd om opbrengst te genereren en de staatskas te vullen tegen elke prijs. Wat betreft de ministeriële kabinetten die de leiding hebben, lijkt het alsof onervarenheid en afstand tot de realiteit leiden tot volkomen inadequate en contraproductieve beslissingen.

Deze onvrede is duidelijk en ook controleurs hebben er last van. In onze sector van boekhoudkundige expertise en fiscaal advies pleiten we nadrukkelijk voor een terugkeer naar balans: laten we de voorbereiding van de belastingberekening vergemakkelijken, bronnen van geschillen verminderen en de voorspelbaarheid van een fiscaal mechanisme verbeteren. Dat is onze wens.

De politiek zou dit instrument absoluut in overweging moeten nemen in plaats van het op te geven, wat niet uitsluit dat de prijs ervan kan worden verhoogd, met het risico het minder aantrekkelijk en dus minder efficiënt te maken.

Een evenwichtdat in dialoog met de praktijkmensen moet worden gevonden!

Deze opinie (FR) is ook gepubliceerd in L’Écho